Harry Mulisch
Tag: Schrijven
Schrijven is stratenmaken; op je knieën liggen en achteruit kruipen.
De eerste wet der geschiedschrijving is, niets onwaars te zeggen en niets waars te verzwijgen.
Leven is leren hoe je netjes sterven moet.
Schrijven is groeien tot analfabeet.
Handelen – stikken in hetgeen je doet.
Maar lachen àlles wat ik zeker weet.
Schrijven is het bereizen van een vreemd land, waarvan de lokstem mij komt tergen als ik vreedzaam bij onze kachel zit.
Hoe meer de mens sukkelt en spartelt, hoe beter de schrijver schrijft.
Een onschatbaar voordeel van analfabeten is, dat zij geen boeken schrijven.
Of iemand kan leren schrijven? Ik geloof het niet. En wie het in zich heeft hoeft het niet te leren.
Mijn vader glimlachte geheimzinnig: ‘Een goed verhaal heeft een einde dat je zelf mag dromen.’
