Boeddha
Tag: Lijden
Men zou een pleister op vele wonden willen zijn.
Het ongeluk dat men geduldig draagt omdat men het als onvermijdelijk beschouwt, wordt onverdraaglijk zodra men het idee opvat zich ervan te verlossen.
De dieren lijden en hun gejammer vervult de lucht. De bossen vallen ten prooi aan vernietiging. De bergen worden opengescheurd voor de metalen die in hun aderen groeien. En de mens looft en prijst degenen die aan de natuur en aan de mensheid de grootste schade berokkenen.
God is Eenzaam, en Hij is een Lijdende God. Iedereen wil iets van God, maar hoe Die er Zelf aan toe is, dat vraagt niemand zich af.
Ik ben vastbesloten gevoelens van eenzaamheid, angst of ander leed niet te onderdrukken door me te verliezen in overmatig consumeren.
Er bestaat een tegengif tegen het lijden: je bevrijden van begeerte, van gehechtheid, van het zelf.
Geboorte, ouderdom, ziekte, dood, het gebonden zijn aan wat men haat, het gescheiden zijn van wat men liefheeft, en wat men wil hebben en niet krijgt, zijn alle vormen van lijden; kortom, het vijfvoudig hangen aan bestaan is lijden.
Dat alles wat gebeurt nu vervaagt in de tijd, dat het allemaal vluchtig is en onwerkelijk, onbestendig als een luchtspiegeling, dat is wel de diepste betekenis van het lijden.
