Eliza Laurillard
Tag: Godsdienst
Ik ben een diep religieuze ongelovige. Dit is een enigszins nieuwe religie.
Ik geloof niet. In Spanje slaan alle 22 spelers een kruisje voordat ze het veld opkomen, als het werkt, zal het dus altijd een gelijkspel worden.
De Kerk is het bewijs, dat God niet bestaat.
Het geloof is niet het begin, doch het einde van alle weten.
Ook wat het geloof betreft ben ik veranderd. Ik geloof niet meer dat het christendom het enige, ware geloof is. Een afvallige? Ja, misschien ben ik dat wel. Je hebt gelijk hoor, het is één van de leerstellingen van het Leger – ‘de enige redding is door Jezus Christus’ – maar dat zou betekenen dat mijn joodse buurman – die niet in Christus maar wel in God gelooft – voor eeuwig verloren gaat. Dat geloof je zelf toch zeker ook niet meer?
God’s enige grote excuus is dat hij niet bestaat.
Ik geloof in Spinoza’s God die zich openbaart in een ordelijke harmonie van alles wat bestaat, niet in een God die zich bemoeit met het lot en handelen van mensen.
Is het niet verwonderlijk dat de mensen zo gaarne voor de godsdienst vechten en zo ongaarne volgens de voorschriften ervan leven?
