Blaise Pascal
Tag: IJdelheid
De deugdzaamste mens is hij, die zich ermee tevreden stelt deugdzaam te zijn zonder te trachten het ook te schijnen.
De deugd zou niet zo ver gaan, indien de ijdelheid haar geen gezelschap hield.
De praal der begrafenissen geldt meer de ijdelheid der levenden dan de eer der gestorvenen.
IJdel is de strijd over zaken van gevoel.
Een leven vol zelfkastijding is pijnlijk, onedel en ijdel.
Menigeen zou zich verwonderen, indien hij zag, waaruit zijn geweten, dat hem als iets zo verhevens voorkomt, eigenlijk is samengesteld: ongeveer uit een vijfde mensenvrees, een vijfde bijgeloof, een vijfde gewoonte, een vijfde vooroordeel, en een vijfde ijdelheid: zodat hij in de grond niet beter is dan de Engelsman, die ronduit zei: ik kan mij de weelde niet veroorloven, er een geweten op na te houden.
Sommige boeken schijnen niet geschreven te zijn opdat men er iets uit zou leren, maar opdat men eruit zal merken dat de schrijver een heleboel wist.
’t Is prettig, ja, zijn naam in druk te zien; Een boek is een boek, al staat er ook niets in.
