Simon Carmiggelt
Citaten van: Simon Carmiggelt
Simon Carmiggelt (1913-1987), Nederlandse journalist, schrijver en dichter, onder meer bekend om zijn ‘Kronkels’. Cabaretteksten schreef hij voor onder meer Wim Kan en Wim Sonneveld, waaronder Sonnevelds conférences Croquetten en De jongens. In 1961 werd Carmiggelt de Constantijn Huygens-prijs toegekend en in 1977 de P.C. Hooft-prijs voor het jaar 1974.
Overzicht van boeken van Simon Carmiggelt
De vreemdeling worstelt in Londen altijd met de moeilijkheid dat pubs open zijn als hij nog geen lust heeft er binnen te gaan en dicht, als hij dorst krijgt.
Vrouwelijke personen van vorstelijken bloede dragen vaak hoeden die mij de overtuiging schenken dat ze werden gecreëerd door een ontwerper met een gefrustreerde voorkeur voor de republiek.
Er is iets stompzinnigs redelijks op het gezicht van een kameel, iets van vele kanten onderscheiden, maar nooit een samenhang. Sommige mànnen zien er zo uit. Hun vrouwen lopen weg maar behouden voor het leven de zuigende herinnering aan zijn goedheid.
Ik ben voor abortus, alleen denk ik wel eens hoeveel vrienden ik niet zou hebben als hun ouders ertoe waren overgegaan. Ik zou ze missen.
Mensen die alleen zijn, demonstreren meestal hoe dun het wandje is, dat ons van de waanzin scheidt, trekken veldheersbekken in de spiegel, laten hun dagdromen even buiten spelen.
Het leven is kort en als het lang is mag je bijna niets meer eten en drinken.
Wie geheel normaal is, werpe de eerste steen. Ik buk wel.
Iedere man die van een korte wandeling in zijn woonplaats thuiskomt weet dat de mooiste meisjes nimmer meedoen aan Miss Holland verkiezingen doch gewoon op straat fietsen.