Bron: Het lied ‘Het dorp’, 1965 (tekst: Friso Wiegersma)
Wim Sonneveld
Tag: Verleden
En langs het tuinpad van m’n vader,
Mijn ware huis is niet in het verleden, niet in de toekomst. Mijn ware thuis is het leven zelf – het is in het hier en nu.
Elke keer als je op het punt staat te reageren zoals je gewend bent, vraag je dan af of je een gevangene van het verleden wil zijn of een pionier van de toekomst.
Je beleeft de dingen om je heen nooit mooier, nooit intenser dan wanneer je diep ongelukkig bent of pijn lijdt of ziek bent, want dan kun je niet aan het verleden of de toekomst denken.
In de burgerlijke maatschappij heerst het verleden over het heden.
Iedere tijd die niet deugt grijpt terug naar het verleden.
