Wim Kan
Tag: Tijd
Als in de wachtkamer van de tandarts de tijd al langzaam verstrijkt, dan staat hij bij het sterven natuurlijk stil.
Tijd is een oceaan, maar eindigt aan het strand.
Het geweten is een klok, die bij de meeste mensen altijd achterloopt.
Mensen die nooit de tijd hebben doen het minst.
Eén lente per jaar, en in het leven slechts één jeugd.
Een dokter kan soms de zeis van de dood afweren, maar hij heeft geen macht over het zand in de zandloper.
Als ik het maar vooruit geweten had, dan was ik uurwerkhersteller geworden.
Leeftijd doet onze relatie met de tijd veranderen: mét de jaren wordt onze toekomst korter, maar ons verleden langer.
