Vivre, c’est vieillir, rien de plus.
Simone de Beauvoir
Tag: Leeftijd
De gelukkige leeftijd is die, waarop men reeds in zichzelf gelooft en nog in anderen gelooft.
Ergens na je veertigste levensjaar steek je van de zonnige kant van de straat over naar het trottoir dat in de schaduw ligt.
Bij het klimmen der jaren vind ik eigenlijk niks meer zò lekker dat ik er naar kan verlangen. Ik weet alleen dat ik sommige kookboektrouvailles onmogelijk door mijn strot kan krijgen.
Veertig: de leeftijd waarop mensen inzien dat ze het verder zullen moeten doen met de waarheid over zichzelf – zware kost, die bijna niemand slikken wil.
Zeventig worden is geen bijzondere prestatie. Als ik mijn adem had ingehouden was het niet gebeurd.
Het duurt lang om jong te worden.
